ارزش های فرهنگی غالب در سبک های زندگی (مطالعه موردی: شهر تهران)

شناساییِ ارزش های فرهنگی غالب در سبک های زندگی از آن منظر مهم است که ارزش ها فضایِ ذهنی فرد، سلیقه ها، و ترجیحاتِ او را شکل می دهند و در نحوۀ انتخاب های عملی او، آن چه «سبک زندگی» نامیده می شود، تأثیر می گذارند. بر این مبنا، هدفِ اصلی این مقاله شناسایی ارزش های غالب فرهنگی در سبک های زندگی در سطح تهران است. مسئله محوری شناساییِ نسبتِ میان ارزش های موجود با ارزش های آرمانی از منظر پاسخ گویان است. روش تحقیق کمّی و شیوه گردآوری اطلاعات از یک سو، مصاحبه با 30 تن از افراد ناهمگن در سطح تهران به منظور شناساییِ مفاهیم و از سویِ دیگر، تکمیل پرسش نامۀ محقق ساخت است که در سال 1391 در میان 300 پاسخ گویِ ناهم گون از نظرِ سن، جنسیت، میزان تحصیلات، شغل، میزان درآمد، و محل سکونت توزیع شده است. در این پژوهش از آمارهای توصیفی و استنباطیِ خوشه استفاده شده است. یافته ها حاکی از آن است که میان ارزش های موجود در جامعه با ارزش های آرمانی، برای تعیین «فرد ارزش مند»، تفاوت دیده می شود. به گونه ای که در مورد نخست، با حضورِ پررنگِ ارزش های «ظاهرگرایانه» هم چون چشم و هم چشمی، خودنمایی، و دورویی و حضور کم رنگ ارزش های «دگرگرایانه» مانند هم دلی و قدرشناسی مواجه ایم. این در حالی است که فرد ارزش مند، از نظر پاسخ گویان، فردی خردورز و تحصیل کرده قلمداد شده است. هم چنین، غالب ارزش های پیش گفته با متغیرهای مستقل این تحقیق از جمله جنسیت، سن، میزان تحصیلات، محل سکونت، درآمد، و اشتغال تفاوت معناداری ندارند و نوعی یک دستی را در یافته های ارزشی شاهدیم.